بوسیدن هدیه
اوایل که وارد دانشگاه شده بود، از طرف آیت الله امامی کاشانی یک عبا هدیه گرفته بود. از داشتن این هدیه ، آن قدر ذوق کرده بود که بارها دیدن آن را می بوسید. خیلی دوستش داشت و موقعی که نماز می خواند، روی دوشش می انداخت. آن را تا میکرد و مرتب شده در کمدش میگذاشت و برای روخانیت و لباس ارزش قائل بود.(مادر شهید)
تقبيل الهدية
عندما حصل على القبول في الجامعة، حصل على عباءة كهديّة من آية الله إمامي كاشاني. فرح كثيراً بالحصول على هذه الهدية، رأيته عدة مرات وهو يقبّل هذه العباءة. أحبَّ هذه العباءة كثيراً، ورأيته عدة مرات يضعها على كتفيه عند إقامة الصلاة ثم يطويها ويضعها في دولابه، كان شديد الاحترام لرجال الدين وملابسهم. (والدة الشهيد)