نیمه پنهان
حالات معنوی اش را حفظ میکرد و اصلا اهل بروز دادن نبود. معنویتش را پشت شوخی هایش پنهان می کرد. اگر مواقعی بود که میفهمید طرف مقابلش می خواهد از اوضاع معنویش اطلاع پیدا کند، مطلثا چیزی نمیگفت، مگر اینکه خودش حرف بزند.(مادر شهید)
النصف الخفي
كان يُخفي حالاته المعنوية والروحية ولا يحبّ الظهور، بل كان يُخفي التزامه الديني بالمزاح. إذا أحسّ أنّ الطرف المقابل يحاول اكتشاف أوضاعه الروحية، فإنه لم يكن يقول شيئاً أبداً الّا أن يتحدث صاحبه عنه.(والدة الشهيد)
از محمد رضا تا محمدرضا
عاشق دایی هایش بود و نسبت به دو دایی شهیدش ارادت خاصی داشت. از نظر اخلاقی شباهت هایی به دایی هایش داشت. در متانت و ادب و مقید بودن، شبیه دایی بزرگش “شهید محمد علی طوسی” بود، اما در پر جنب و جوش بودن و شیطنت هایش به دایی کوچکش ” شهید محمدرضا طوسی” رفته بود؛ طوری که پدربزرگش به او می گفت: محمدرضا؛ شیطنت هایت شبیه محمدرضای من است.(مادر شهید)
من محمد رضا الى محمد رضا
كان يحبّ خاليه حبّاً جمّاً، ويكنُّ احتراماً خاصاً لخاليه الشهيدين. كانت طباعه تشبه طباع خاليه، فكان يشبه خاله الشهيد “محمد علي طوسي” من ناحية الوقار، الأدب والالتزام الديني، أما نشاطه وشغبه فكانا يجعلاه شبيهاً بخاله الأصغر الشهيد “محمد رضا طوسي” الى درجة أنّ جده كان يقول له: “محمد رضا! شغبك يذكّرني بابني محمد رضا!”.(والدة الشهيد)
حدیقة أربعون مقام(تشِهِل تَن) في مدینة شیراز، التي تعود قدمتها إلی عصر الزندیة.
باغِ چِهِل تَن دَر شَهرِ شیراز، قِدمَتِ این باغ بِه دورِه زَندیِه بَرمی گَردَد.
طاق بستان قرية في غرب إيران شمال مدينة كرمنشاه معروفة بتماثيل منحوتة في الصخر من عصر الساسانيين. هذه التماثيل من أفضل ما أنتجه الفن الفارسي.
طاقِ بُستان روستایی دَر غَربِ ایران ، دَر شُمالِ شَهرِ کِرمانشاه واقِع اَست کِه بِه دَلیلِ اَشکالِ تَراشیدِه شُدِه دَر صَخرِه ها اَز زَمانِ ساسانیان مَعروف شُدِه اَست. این اَشکال اَز بِهتَرین هُنَرهایِ ایرانی مَحسوب می شَوَند.
بوابة آلي قابو هو أحد المعالم التاريخية والسياحية في قزوين.
دَروازِه عالی قاپو یِکی اَز آثارِ تاریخی وَ گَردِشگَری دَر قَزوین اَست.