سرقت ادبی
هدیه تولد، برایم یک رم هشت گیگ خرید. تلاش کرده بود با سلیقه کادو پیچ کند، اما این طور نبود. هدیه را که باز کردم، یک تکه کاغذ لای آن بود. چند بیت شعر بود که قافیه مهدیه داشت. با تعجب پرسیدم: دوبیتی با اسم من گفتی ؟! ملتمسانه از من خواست تا صدایش را در نیاورم، شعر یکی از دوستانش بود که برای همسرش سروده بود و همنام من بود.(خواهر شهید)
السرقة الأدبية
اشترى لي وحدة ذاكرة فلاشية بسعة تخزين 8 جيجابايت، حاول أن يغلّفها بطريقة جميلة ولكنه لم يتمكن من ذلك. عندما فتحت الهدية وجدت داخلها ورقة صغيرة. كتب أبياتاً من الشعر بقافية “مهديّة”. فقلت له مستغربة: “هل كتبت لي شعراً بنفسك؟! فرجاني أن لا أتكلم عن الموضوع فيُفضح أمره لأنه اقتبس الأبيات من قصيدة كتبها أحد أصدقائه لزوجته التي اسمها مهدية أيضاً.(شقيقة الشهيد)